W świetle prawa woda deszczowa jest ściekiem i powinna być zagospodarowana, często w ramach własnej posesji.  Instalacja do gromadzenia i wykorzystywania wody deszczowej w domach jednorodzinnych to w dzisiejszych czasach ekonomiczna i ekologiczna inwestycja. Litr zużytej przez nas deszczówki oznacza oszczędność tej samej ilości wody pitnej, a także odprowadzanych ścieków. I choć woda deszczowa w przeciwieństwie do wody pitnej nie jest stale do dyspozycji, to w Polsce ilość opadów jest wystarczająca. Szacuje się, że zużycie wody w ciągu jednego dnia, na jedną osobę wynosi około 150 litrów. Woda wykorzystywana do picia, gotowania, kąpieli oraz zmywania naczyń musi spełniać wysokie wymagania jakości. Stanowi ona jednak niecałą połowę dziennego zapotrzebowania, a pozostałą część jesteśmy w stanie zastąpić wodą deszczową. Deszczówka jest wodą miękką – nie ma związków magnezu i wapnia. Doskonale nadaje się do wykorzystania w pralkach. Możemy zredukować zużycie proszku do prania o połowę, gdyż w takiej wodzie lepiej się on pieni. Unikamy również wytrącania się kamienia wapiennego w pralce. Wykorzystując wodę deszczową do mycia samochodu (nie zostawia białych zacieków), podłóg i różnych prac porządkowych, a przede wszystkim do spłukiwania toalet i pisuarów zlikwidujemy problem osadów z kamienia. Woda deszczowa zapewnia również lepszy rozwój roślin w ogrodzie i w domu, gdyż jest ona dla nich zdrowsza. Woda deszczowa zawiera roztwory słabych kwasów (przede wszystkim węglowego) – jest to naturalne i powodowane składem atmosfery. Nadaje to jednak wodzie własności korozyjne – oznacza to, że nie można zastosować w instalacji zbierającej wodę materiałów, które są podatne na korozję. Nie będzie więc polecana miedź ani stal – najlepiej sprawdzą się tworzywa sztuczne.

RODZAJ DACHU I RYNIEN

Deszczówkę możemy przechwytywać z dachów, balkonów i tarasów. Jakość deszczówki zależy między innymi od powierzchni i rodzaju podłoża. Najlepsze do przechwytywania wody deszczowej są strome połacie dachowe, szczególnie te pokryte dachówkami lub łupkiem. Gromadzi się na nich najmniej zanieczyszczeń. Przy dachach płaskich problemem mogą być gromadzące się tam liście, brud i wilgoć. Dachy zielone lub pokryte strzechą praktycznie nie nadają się do przechwytywania wody deszczowej, gdyż około 70% deszczówki jest wchłaniana samoczynnie lub wyparowuje. Przy dachach o pokryciu bitumicznym woda może ulec przebarwieniu i tu nie zaleca się wykorzystania jej do prania. W przypadku nowych pokryć z blachy możliwa jest natomiast zbyt duża zawartość metali. W takim przypadku nie powinniśmy wykorzystywać deszczówki w ogrodzie i w pralkach. Nie można korzystać z deszczówki spływającej z dachu pokrytego płytami azbestowo-cementowymi. Ważne jest również zadbanie o odpowiednią czystość systemu rynnowego, gdyż to własnie za jego pośrednictwem, woda deszczowa trafia do zbiorników i rur. Pamiętajmy, że podobnie jak w przypadku dachów z blachy, również systemy rynnowe mogą przekazywać wodzie nadmierną ilość metali. Wyjątkiem są rynny z tworzyw sztucznych. Założenie na system rynnowy specjalnych kratek, zabezpieczy wodę przed większymi zanieczyszczeniami np. przed liśćmi.

SPOSÓB GROMADZENIA I ROZPROWADZANIA

Najprostszym sposobem gromadzenia deszczówki jest bezpośrednie podłączenie zbiornika do rury spustowej systemu rynnowego. Bez filtrowania zgromadzoną wodę możemy wykorzystać do podlewania ogródka, prac porządkowych i mycia samochodu.  Za pomocą klapy deszczowej przestawianej ręcznie, woda, w zależności od potrzeb i ilości opadów, może być ona kierowana do beczki, kanalizacji, dołu chłonnego czy drenażu podobnego do tego z oczyszczalni ścieków. Bardziej komfortową wersję uzyskamy instalując prostą pompę elektryczną. Kran do podlewania ogrodu lub pralkę warto zamontować jak najniżej – będzie wówczas potrzebna pompa o mniejszej wydajności. Najczęściej stosuje się pompy samozasysające. Zwykle są sterowane automatycznie i mają zabezpieczenia na wypadek ustania przepływu wody. Włączają się wtedy, gdy odkręca się kran z deszczówką. Jeżeli planujemy zastosować deszczówkę z szerszym zakresie warto pomyśleć o tym przy budowie domu. Musimy bowiem zainstalować dodatkowe instalacje wewnętrzne, gdyż woda deszczowa nie może być mieszana z pitną. Specjalistyczne zbiorniki na wodę umieszczane są pod powierzchnią ziemi. W wersjach bardziej komfortowych automatyka pozwala kontrolować poziom wody w zbiorniku. Niedobór wody deszczowej jest uzupełniany wodą pitną, a jej nadmiar jest kierowany do układu rozsączającego np. dołu chłonnego. Zbiorniki na deszczówkę można ustawić na powierzchni ziemi. Są one wykonane z bardzo trwałego i nieprzezroczystego polietylenu, który chroni wodę przed nagrzaniem i światłem. Zapobiega to rozwojowi glonów. Wygodniej jest jednak umiejscowić zbiorniki pod ziemią, choćby z powodu małej działki czy poczucia estetyki. Dostępne są zbiorniki o podwyższonej wytrzymałości, które możemy zakopać pod podjazdem do garażu. Jest to dobre rozwiązanie szczególnie dla osób, które mają już założony ogród. Zbiorniki podziemne mają pojemność od 2000 do 9000 litrów i możemy je ze sobą łączyć, by uzyskać optymalną dla siebie wielkość. Zbiorniki naziemne mają 500 i więcej litrów, są różnych kształtów i kolorów – możemy je dobrać do elewacji budynku.

KOSZTY

Koszt instalacji, dzięki ktorej będziemy mogli korzystać z wody deszczowej w domu i w ogrodzie wynosi parę tysięcy złotych i zwraca się po kilku latach, przy uzględnieniu wszelkich nakładów na eksploatację i konserwację. Cena zależna jest przede wszystkim od wielkości instalacji i przyporządkowanych jej funkcji – jednak przy rosnącej cenie wody wodociągowej, inwestycja taka staje się coraz bardziej opłacalna, bo przecież woda spadająca z nieba nic nie kosztuje, a i tak na etapie budowania domu warto się zastanowić, gdzie i jak będzie ona zagospodarowana, pamiętając przy tym, że często ląduje ona na sąsiedniej działce, co jak wiemy jest niezgodne z prawem.

Animacja pobrana z EKO SUM