Kalendarium
1857
Pierwsze oficjalne wzmianki o produkcji cementu w Fabryce Cementu Portlandzkiego “Grodziec”. Założycielem, budowniczym i właścicielem cementowni Grodziec był Jan Ciechanowski. Cementownia posiada dwa prymitywne, okresowe piece do suszenia i wypalania surowca oraz dwa zespoły młynów żarnowych do przemiału surowca i klinkieru. Rok ten przyjmuje się za początek polskiego przemysłu cementowego.
1859-1880
Inż. Emil Konaszewski prowadzi i kończy budowę cementowni, zostaje jej pierwszym dyrektorem. W tym okresie produkcję prowadzono metodą suchą w piecach szybowych.
1860
Cementownia dysponuje dwoma dużymi piecami do wypalania wapna, czterema piecami portlandzkimi oraz czterema parami biegunów – zwanych koniogniotami i dwoma zestawami żarnowymi.
1870
Cementownia dysponuje trzema szybowymi piecami wapienniczymi o pracy ciągłej, dwunastoma okresowymi piecami szybowymi do wypalania klinkieru i suszenia kształtek oraz tym samym co w roku 1860 parkiem maszyn rozdrabniających.
1882
Śmierć Jana Ciechanowskiego. Cementownia Grodziec przechodzi w ręce syna – Stanisława Ciechanowskiego.
1887
Prawdopodobnie data układania chodnika do budynku biura. Przyjmuje się, że z tego okresu pochodzi wyryty na jednej z płyt chodnika napis “1857 Grodziec 1857”.
1910
Zaprowadzono światło elektryczne korzystając z energii elektrycznej dynamomaszyny z sąsiadującej kopalni Grodziec II obecnie byłej KWK Grodziec. Wybudowano halę piec a i zainstalowano tam pierwszy piec obrotowy o wydajności 150 on/dobę. Zastąpiono dotychczasowe młyny żarnowe kulowym młynem węglowymi kulowym młynem surowcowym. Z chwilą uruchomienia tych urządzeń cementownia przeszła na system produkcji mokrej.
1912
Surowiec z kamieniołomu zaczęto transportować przy pomocy kolejki wąskotorowej ciągniętej przez lokomotywę parową, do tej pory kolejkę ciągnięto zaprzęgiem konnym. Surowiec pobierano z kamieniołomu Kijowa będącego własnością Jana Ciechanowskiego oraz kamieniołomu Grodziec należącego do Grodzieckiego Towarzystwa Kopalń i Zakładów Przemysłowych S.A.
Początek 1923
Uruchomiono młyn cementowy nr 2 firmy “Lohnert” z Bydgoszczy o wydajności 6-7ton/godz.
Lipiec 1923
Cementownię wydzierżawiły Zakłady Solvay’a w Polsce z siedzibą w Warszawie. Wykorzystywano surowiec z kamieniołomu Kijowa.
1923
Powstanie Zakładowej Straży Pożarnej.
1924
Sprowadzono dla kamieniołomu Kijowa jeden kompresor i jeden parowóz wąskotorowy.
Przed 1925
Cementownia wybudowała:
– 4 bloki przy ul. Legionów (ob. Wojska Polskiego)
– budynek mieszkalny dla kadry technicznej, ul. Barlickiego
– dom dla dyrektora cementowni, ul. Chopina
1925
Stanisław Ciechanowski sprzedaje cementownię Grodziec Zakładom Solvay’a w Warszawie. Rozpoczęto przebudowę cementowni wg projektu firmy F.L. Smidth w Kopenhadze. Roboty ziemne i budowlane wg własnych projektów konstrukcyjnych prowadziła firma Lubiński i Jaskulski w Warszawie. Części maszynowe dostarczała firma F.L. Smidth w Kopenhadze.
XI 1926
Umowa na dostawę energii elektrycznej z Grodzieckim Towarzystwem Kopalń i Zakładów Przemysłowych S.A.
1927
Zakończenie I-go etapu przebudowy cementowni Grodziec. Oddano do ruchu następujące obiekty i urządzenia:
– oddział przedwstępnego rozdrabniania materiału surowego (łamacz szczękowy, walec i urządzenie transportujące)
– młyn surowy nr 1 z urządzeniem do magazynowania gotowego szlamu
– urządzeniem transportującym szlam z młyna do zbiorników szlamu i na piece
– suszarnia i młyn węglowy nr 1 oraz urządzenia transportowe węgla suszonego i mielonego
– huta żelbetowa nakryta dachem, pokrytym papą na trzy piece obrotowe
– piec obrotowy nr 3 z kompletnym urządzeniem do zasilania szlamem i doprowadzeniem węgla
– transporter klinkieru z pieców na halę i z hali do młynów cementowych
– chwytak nr 1 poruszający się na hali klinkieru i służący do dostarczania surowca i węgla do młynów
– młyn cementowy nr 1 z kompletnym urządzeniem transportującym cement do silosów cementowych
– dwa silosy cementowe zbudowane ze specjalnych bloków betonowych o pojemnościach – 6345 ton, II -1425 ton
– pompę powietrzną i 2 exilory służące do załadowywania cementu do beczek i wózków
1928
Oddano do ruchu następujące obiekty i urządzenia:
– nowy łamacz walcowo-szczękowy, nad łamaczem wywrot, a pod łamaczem transporter lamelowy
– piec obrotowy nr 2 z pełnym wyposażeniem
– młyn cementowy nr 4
– silos III o pojemności 6345 ton
– Exilor
– fabrykę beczek
– sprowadzono 1 parowóz wąskotorowy
Powstaje Orkiestra Dęta Cementowni Grodziec.
1929
Oddano do ruchu następujące obiekty i urządzenia:
– młyn surowy nr 2
– dwie pompy wirnikowe firmy Weisse – Schne służące do podawania szlamu na piece
– suszarnię węglową nr 2
– młyn węglowy nr 2
– młyn cementowy nr 5
– pompę próżniową i exilor
Rozbudowano elektrownię cementowni. Dla kamieniołomu sprowadzono czerpak parowy nr 1, trzeci parowóz wąskotorowy, a także pewną ilość nowych wozów o pojemności 4m3.
1930
W celu poprawy zaopatrzenia młynów surowych i węglowych na hali przeznaczonej na skład materiału surowego (przedłużonej w tym samym roku) zainstalowano kran nr 2 firmy Demag. W celu odciążenia elewatorów szlamowych zainstalowano trzy pompy wirnikowe firmy Smidth.
Zainstalowano:
– łamacz walcowy dla lepszego rozdrobnienia gipsu dla młynów
– piec obrotowy nr 4
-drugi elewator cementowy
Wybudowano silos cementowy IV o pojemności 6474 ton. Dla kamieniołomu sprowadzono kompresor i czwarty parowóz wąskotorowy.
1931
Sprowadzono drugi czerpak parowy. Dla usprawnienia pakowania zainstalowano workosypacz o wydajności 900 worków/godz.
1934
Sprowadzono piąty parowóz wąskotorowy.
1935
Sprowadzono trzeci kompresor dla kamieniołomu.
1936
Zainstalowano drugi workosypacz.
1937
Uruchomiono nowy kamieniołom Góra położony na gruntach wsi Strzyżowice. Sprowadzono szósty parowóz wąskotorowy.
1938
W kamieniołomie zainstalowano nowoczesny kompresor firmy Lilpop z Warszawy. Sprowadzono siódmy parowóz wąskotorowy. Przebudowano walce na łamiarni. Wybudowano trzeci młyn surowy oraz czwarty elewator szlamowy. Wybudowano nowoczesne urządzenie do suszenia i mielenia węgla tzw. Tirax. Na pakowni dla przetransportowania cementu zainstalowano urządzenie powietrzne tzw. Pluxtrasporter. Uruchomiono piec obrotowy nr 5. Rozpoczęto budowę największego silosa cementowego V.
1940
Zdemontowano suszarnie i młyn węglowy wybudowany w 1910 roku. Przebudowano podłogę przy silosach. Zastosowano specjalne łańcuchy do opróżniania silosów – 3 łańcuchy w silosie I i III oraz dwa łańcuchy w silosie II. Na pakowni zainstalowano trzeci workosypacz.
1945-1950
Początek procesu odbudowy po zniszczeniach wojennych. Budowa zbiornika na węgiel surowy i gips o pojemności 2000 ton miału węglowego oraz 200 ton gipsu. Na oddziale węglowym wybudowano nowy elewator i transporter ślimakowy podający węgiel suszony na ślimaki młynów węglowych.
1955
Uruchomienie kamieniołomu na gruntach wsi Rogoźnik o pow. 166 ha.
Zainstalowano następujące urządzenia:
– młyn cementowy nr 2 (z dostaw radzieckich)
– młyn surowca produkcji polskiej
Przeprowadzono remont pieca obrotowego nr 1 oddanego do eksploatacji w 1910 roku.
Oddano do użytku następujące obiekty:
– osiedle mieszkaniowe dla pracowników cementowni przy ulicy Nowotki dla 84 rodzin, przedszkole dla 120 dzieci,
– Dom Kultury
1959
Uruchomienie kolejki linowej do transportu surowca z kamieniołomu w Rogoźniku oraz stacji łamaczy surowca na terenie kamieniołomu.
1971
Zainstalowano nowe elektrofiltry.
1976
Uruchomiono przesypownię cementu.
1977
Zezwolenie na eksploatację węgla w filarze ochronnym cementowni Grodziec
1978
Prace zabezpieczające obiekty budowlane cementowni przed szkodami górniczymi.
11 lipca 1979
Likwidacja cementowni Grodziec. Maszyn i urządzenia nadające się do dalszego wykorzystania przewieziono do cementowni Saturn w Wojkowicach.
wyświetleń: 824
brawo za opracowanie.
I od 11 lipca 1979 żadan władza w Będzinie nie umie zagospadarować tego terenu czyli jakieś 34 lata.
A w centrum Będzina powstaje muzeum jeszcze niewiadomo czego.