niedziela, 7 kwietnia, 2013 | Autor:

Kalendarium

1857

Pierwsze oficjalne wzmianki o produkcji cementu w Fabryce Cementu Portlandzkiego “Grodziec”. Założycielem, budowniczym i właścicielem cementowni Grodziec był Jan Ciechanowski. Cementownia posiada dwa prymitywne, okresowe piece do suszenia i wypalania surowca oraz dwa zespoły młynów żarnowych do przemiału surowca i klinkieru. Rok ten przyjmuje się za początek polskiego przemysłu cementowego.

1859-1880

Inż. Emil Konaszewski prowadzi i kończy budowę cementowni, zostaje jej pierwszym dyrektorem. W tym okresie produkcję prowadzono metodą suchą w piecach szybowych.

1860

Cementownia dysponuje dwoma dużymi piecami do wypalania wapna, czterema piecami portlandzkimi oraz czterema parami biegunów – zwanych koniogniotami i dwoma zestawami żarnowymi.

1870

Cementownia dysponuje trzema szybowymi piecami wapienniczymi o pracy ciągłej, dwunastoma okresowymi piecami szybowymi do wypalania klinkieru i suszenia kształtek oraz tym samym co w roku 1860 parkiem maszyn rozdrabniających.

1882

Śmierć Jana Ciechanowskiego. Cementownia Grodziec przechodzi w ręce syna – Stanisława Ciechanowskiego.

1887

Prawdopodobnie data układania chodnika do budynku biura. Przyjmuje się, że z tego okresu pochodzi wyryty na jednej z płyt chodnika napis “1857 Grodziec  1857”.

1910

Zaprowadzono światło elektryczne korzystając z energii elektrycznej dynamomaszyny z sąsiadującej kopalni Grodziec II obecnie byłej KWK Grodziec. Wybudowano halę piec a i zainstalowano tam pierwszy piec obrotowy o wydajności 150 on/dobę. Zastąpiono dotychczasowe młyny żarnowe kulowym młynem węglowymi kulowym młynem surowcowym. Z chwilą uruchomienia tych urządzeń cementownia przeszła na system produkcji mokrej.

1912

Surowiec z kamieniołomu zaczęto transportować przy pomocy kolejki wąskotorowej ciągniętej przez lokomotywę parową, do tej pory kolejkę ciągnięto zaprzęgiem konnym. Surowiec pobierano z kamieniołomu Kijowa będącego własnością Jana Ciechanowskiego oraz kamieniołomu Grodziec należącego do Grodzieckiego Towarzystwa Kopalń i Zakładów Przemysłowych S.A.

Początek 1923

Uruchomiono młyn cementowy nr 2 firmy “Lohnert” z Bydgoszczy o wydajności 6-7ton/godz.

Lipiec 1923

Cementownię wydzierżawiły Zakłady Solvay’a w Polsce z siedzibą w Warszawie. Wykorzystywano surowiec z kamieniołomu Kijowa.

1923

Powstanie Zakładowej Straży Pożarnej.

1924

Sprowadzono dla kamieniołomu Kijowa jeden kompresor i jeden parowóz wąskotorowy.

Przed 1925

Cementownia wybudowała:

– 4 bloki przy ul. Legionów (ob. Wojska Polskiego)

–  budynek mieszkalny dla kadry technicznej, ul. Barlickiego

–  dom dla dyrektora cementowni, ul. Chopina

1925

Stanisław Ciechanowski sprzedaje cementownię Grodziec Zakładom Solvay’a w Warszawie. Rozpoczęto przebudowę cementowni wg projektu firmy F.L. Smidth w Kopenhadze. Roboty ziemne i budowlane wg własnych projektów konstrukcyjnych prowadziła firma Lubiński i Jaskulski w Warszawie. Części maszynowe dostarczała firma F.L. Smidth w Kopenhadze.

XI 1926

Umowa na dostawę energii elektrycznej z Grodzieckim Towarzystwem Kopalń i Zakładów Przemysłowych S.A.

1927

Zakończenie I-go etapu przebudowy cementowni Grodziec. Oddano  do ruchu następujące obiekty i urządzenia:

– oddział przedwstępnego rozdrabniania materiału surowego (łamacz szczękowy, walec i urządzenie transportujące)

– młyn surowy nr 1 z urządzeniem do magazynowania gotowego szlamu

– urządzeniem transportującym szlam z młyna do zbiorników szlamu i na piece

– suszarnia i młyn węglowy nr 1 oraz urządzenia transportowe węgla suszonego i mielonego

– huta żelbetowa nakryta dachem, pokrytym papą na trzy piece obrotowe

– piec obrotowy nr 3 z kompletnym urządzeniem do zasilania szlamem i doprowadzeniem węgla

– transporter klinkieru z pieców na halę i z hali do młynów cementowych

– chwytak nr 1 poruszający się na hali klinkieru i służący do dostarczania surowca i węgla do młynów

– młyn cementowy nr 1 z kompletnym urządzeniem transportującym cement do silosów cementowych

– dwa silosy cementowe zbudowane ze specjalnych bloków betonowych o pojemnościach  – 6345 ton, II -1425 ton

– pompę powietrzną i 2 exilory służące do załadowywania cementu do beczek i wózków

1928

Oddano do ruchu następujące obiekty i urządzenia:

– nowy łamacz walcowo-szczękowy, nad łamaczem wywrot, a pod łamaczem transporter lamelowy

– piec obrotowy nr 2 z pełnym wyposażeniem

– młyn cementowy nr 4

– silos III o pojemności 6345 ton

– Exilor

– fabrykę beczek

– sprowadzono 1 parowóz wąskotorowy

Powstaje Orkiestra Dęta Cementowni Grodziec.

1929

Oddano do ruchu następujące obiekty i urządzenia:

– młyn surowy nr 2

– dwie pompy wirnikowe firmy Weisse – Schne służące do podawania szlamu na piece

– suszarnię węglową nr 2

– młyn węglowy nr 2

– młyn cementowy nr 5

– pompę próżniową i exilor

Rozbudowano elektrownię cementowni. Dla kamieniołomu sprowadzono czerpak parowy nr 1, trzeci parowóz wąskotorowy, a także pewną ilość nowych wozów o pojemności 4m3.

1930

W celu poprawy zaopatrzenia młynów surowych i węglowych na hali przeznaczonej na skład materiału surowego (przedłużonej w tym samym roku) zainstalowano kran nr 2 firmy Demag. W celu odciążenia elewatorów szlamowych zainstalowano trzy pompy wirnikowe firmy Smidth.

Zainstalowano:

– łamacz walcowy dla lepszego rozdrobnienia gipsu dla młynów

– piec obrotowy nr 4

-drugi elewator cementowy

Wybudowano silos cementowy IV o pojemności 6474 ton. Dla kamieniołomu sprowadzono kompresor i czwarty parowóz wąskotorowy.

1931

Sprowadzono drugi czerpak parowy. Dla usprawnienia pakowania zainstalowano workosypacz o wydajności 900 worków/godz.

1934

Sprowadzono piąty parowóz wąskotorowy.

1935

Sprowadzono trzeci kompresor dla kamieniołomu.

1936

Zainstalowano drugi workosypacz.

1937

Uruchomiono nowy kamieniołom Góra położony na gruntach wsi Strzyżowice. Sprowadzono szósty parowóz wąskotorowy.

1938

W kamieniołomie zainstalowano nowoczesny kompresor firmy Lilpop z Warszawy. Sprowadzono siódmy parowóz wąskotorowy. Przebudowano walce na łamiarni. Wybudowano trzeci młyn surowy oraz czwarty elewator szlamowy. Wybudowano nowoczesne urządzenie do suszenia i mielenia węgla tzw. Tirax. Na pakowni dla przetransportowania cementu zainstalowano urządzenie powietrzne tzw. Pluxtrasporter. Uruchomiono piec obrotowy nr 5. Rozpoczęto budowę największego silosa cementowego V.

1940

Zdemontowano suszarnie i młyn węglowy wybudowany w 1910 roku. Przebudowano podłogę przy silosach. Zastosowano specjalne łańcuchy do opróżniania silosów – 3 łańcuchy w silosie I  i III oraz dwa łańcuchy w silosie II. Na pakowni zainstalowano trzeci workosypacz.

1945-1950

Początek procesu odbudowy po zniszczeniach wojennych. Budowa zbiornika na węgiel surowy i gips o pojemności 2000 ton miału węglowego oraz 200 ton gipsu. Na oddziale węglowym wybudowano nowy elewator i transporter ślimakowy podający węgiel suszony na ślimaki młynów węglowych.

1955

Uruchomienie kamieniołomu na gruntach wsi Rogoźnik o pow. 166 ha.

Zainstalowano następujące urządzenia:

– młyn cementowy nr 2 (z dostaw radzieckich)

– młyn surowca produkcji polskiej

Przeprowadzono remont pieca obrotowego nr 1 oddanego do eksploatacji w 1910 roku.

Oddano do użytku następujące obiekty:

– osiedle mieszkaniowe dla pracowników cementowni przy ulicy Nowotki dla 84 rodzin, przedszkole dla 120 dzieci,

– Dom Kultury

1959

Uruchomienie kolejki linowej do transportu surowca z kamieniołomu w Rogoźniku oraz stacji łamaczy surowca na terenie kamieniołomu.

1971

Zainstalowano nowe elektrofiltry.

1976

Uruchomiono przesypownię cementu.

1977

Zezwolenie na eksploatację węgla w filarze ochronnym cementowni Grodziec

1978

Prace zabezpieczające obiekty budowlane cementowni przed szkodami górniczymi.

11 lipca 1979

Likwidacja cementowni Grodziec. Maszyn i urządzenia nadające się do dalszego wykorzystania przewieziono do cementowni Saturn w Wojkowicach.

wyświetleń: 739
Możesz śledzić komentarze do tego wątku poprzez subskrypcję RSS 2.0. Komentarze i pingi są wyłączone.

1 komentarz

  1. 1
    Rafał 

    brawo za opracowanie.
    I od 11 lipca 1979 żadan władza w Będzinie nie umie zagospadarować tego terenu czyli jakieś 34 lata.
    A w centrum Będzina powstaje muzeum jeszcze niewiadomo czego.